عراقی‌ها، مدرس میزبانی مومنانه
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۲۹۹۰
همه راهپیمایان اربعین به عینه رفتار عاشقانه میزبانان عراقی خود در گام به گام پیاده‌روی اربعین را شاهد و ناظر بوده که درس میزبانی مومنانه را آنان به خوبی به زائران ارائه دادند که باتمام وجود باید برای آنان دعا و تشکر کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ؛ امسال پیاده‌روی اربعین برای نخستین بار رکورد سال‌های خود را به بالغ بر 22 میلیون زائر ارتقاء داد و به اعتراف همه زائران، عراقی‌ها به خوبی از عهده میزبانی این خیل عظیم زائران برآمدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واقعیت این است آنگونه که در منابع روایی ما آمده، خدمت به زائران اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام از عظمت ویژه‌ای نزد خداوند و معصومین علیهم‌السلام برخوردار است بگونه‌ای که پاداش آن فراتر از دهها حج مقبول و قرار گرفتن در بهترین جایگاه قرب الهی توصیف شده و عراقی‌های میزبان نه از سر این پاداش‌ها، که فراتر از آنها، به رضای حضرت دوست و ذبیح بزرگ خداوند حضرت ثارالله می‌اندیشند.
مکرر در خانواده‌های متعدد عراقی دیده شده که علی‌رغم تهیدستی‌شان، آنچه که در توان داشته را عرضه کرده و میزبانی زائران سیدالشهداء را افتخاری بزرگ برای خود می‌دانند و ملتمسانه از زائران می‌خواهند تا افتخار میزبانی خود را به آنها دهند.
تمام عشق خانواده‌های عراقی در این است که از درآمد روزانه خود، بخشی را برای اربعین کنار نهند و حتی خانواده‌ای با فروختن تنها خانه سرپناه خود، با خوشحالی اظهار می‌داشت که نگذاشت تا پذیرایی از زائران حسینی امسال در خانواده او دچار اختلال شود. موکب‌داری که با کل اعضاء خانواده مشغول خدمت به زائران بود و تنها منرل مسکونی خود را برای تامین هرینه‌های موکب بفروش رسانده بود، در پاسخ این پرسش که برای سرپناه خانواده خود بعداز اربعین چه خواهید کرد؟، تنها به گنبد سیدالشهداء اشاره می‌کند و با قطرات اشک، پاسخ عاشقانه پرسش ما را می‌دهد.
واقعاً نمی‌توان با هیچ زبانی این حد از ایثار را توصیف کرد و به قدردانی از این عشق و شوریدگی پرداخت.
درس دیگری که از نوع حضور خانواده‌های عراقی دارای موکب می‌توان آموخت، حضور پرشور و باانگیزه فرزندان خردسال در پذیرایی از زائران است که گویی آنها خستگی را نمی‌شناسند و در تمام طول شبانه‌روزی با لباس مشکی مشغول خدمت‌رسانی بوده‌اند. تعهد والدین عراقی در تربیت دینی فرزندان و مشارکت‌دادن آنها در فعالیت‌های دینی به‌خصوص در ایام اربعین سیدالشهداء، نکته قابل تاسی برای زائران غیرعراقی است که باید از دوران طفولیت کمر همت به تربیت دینی فرزندان بست.
ادب و تربیت درخور تحسین این خردسالان و وقار دختران خردسال، گویای موفقیت والدین عراقی در تربیت صحیح فرزندان‌شان است. رعابت احترام کوچک به بزرگ آنهم در سطح گسترده، نکته شایسته دیگری از جلوه‌های دیانت عراقی‌ها در اربعین بود.
مساله درخور توجه، حضور بزرگ عشیره و احترام گذاردن آنان به خردسالان بگونه‌ای که تعادل روانی حفظ شود، از رموز خودانگیحتگی خردسالان در فعالیت‌های دینی بویژه در اربعین است.
خلاصه کلام اینکه عراقی‌ها دارای شعاری هستند که آنهم نشانه دلبستگی قلبی‌شان به دین و امامان معصوم به‌خصوص سیدالشهداء است و آن اینکه: در هر شرائطی حق با زائران غیر عراقی است؛ و این یعنی اوج بلند ازخودگذشتگی و فداکاری که همواره زائران را بر خود ترجیح می‌دهند.
آخرین مطلب، تقدیم درود و سلام خداوند و ملائک بر میزبانان مهربان اربعین، که موکب‌داران ایرانی نیز در این حماسه بزرگ نقش موثری را ایفاء کردند.
محمدعلی شیخ - کارشناس مسائل فرهنگی
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: عراقی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۲۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فقط افرادی که در خانواده‌ای سمی بزرگ شده‌اند این ۷ مورد را درک می‌کنند
نحوه بزرگ شدن شما تا بزرگسالی، چه خوب و چه بد، بر رفتارتان تأثیر می‌گذارد تجربیات مخرب اولیه زندگی زخم‌های عاطفی ماندگاری از خود به جای می‌گذارند.
آنها اغلب روابط شما را به گونه‌ای تحت تاثیر خود قرار می‌دهند که درک آن دشوار است.
در ادامه، به بررسی ۷ چیز در زندگی می‌پردازیم که طبق اصول روانشناسی، افرادی که در خانواده‌ای با روابط سمی بزرگ شده اند درکشان می‌کنند.
۱) زندگی در تنش مداوم
بزرگ شدن در یک خانواده سمی می‌تواند به معنای زندگی در یک تنش دائمی باشد. هرگز نمی‌دانید که درگیری بعدی چه زمانی رخ خواهد داد روانشناسان خاطرنشان می‌کنند که اعضای سمی خانواده ممکن است معتاد به درگیری‌های مداوم باشند در نتیجه، آنها از نظر احساسی بیش از حد واکنش نشان داده و در جمع یا در فضای خصوصی عصبانیتشان را نشان می‌دهند.
بزرگ شدن در چنین محیط ناآرامی مانند حرکت در میدان مین بوده که در آن هر قدم مملو از خطر است از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شوید، تا زمانی که به رختخواب می‌روید، یک حس تنش وجود دارد؛ مانند طوفانی که در حال وقوع است.
شما در چنین شرایطی مجبور هستید که همیشه رفتار‌ها و سخنان خود را بررسی کنید و هرگز نمی‌دانید که یک نظر ظاهراً بی ضرر چه زمانی طوفانی را برمی انگیزد این حالت حتی پس از مستقل شدن به سختی از بین می‌رود.
۲) احساس می‌کنید که در افت و خیز احساسی هستید
اعضای سمی خانواده همیشه در آستانه انفجار نیستند گاهی اوقات، آنها آرام، دوست‌داشتنی و خوب به نظر می‌رسند. درست پیش از اینکه بدون هیچ هشداری وارد حالت سمی خود شوند.
این دقیقاً همان چیزی است که باعث می‌شود احساس کنید که انگار در یک ترن هوایی احساسی هستید درست زمانی که فکر می‌کنید در امانید، یک طغیان شما را به قلمروی دلواپسی پرتاب می‌کند این تغییرات سریع خلق و خو باعث ایجاد حس بی ثباتی می‌شوند.
بچه‌هایی که در چنین شرایطی بزرگ می‌شوند و نمی‌دانند که چه چیزی انتظارشان را می‌کشد، ممکن است دچار اضطراب شده و دائماً خود را برای حمله عاطفی بعدی آماده کنند.
۳) مراقبت از دیگران
کودکان در خانواده‌های سمی ممکن است خود را در نقش‌هایی بیابند که معمولاً برای بزرگسالان تعریف شده اند؛ مانند نقش مراقب، این امر آنها را وادار می‌کند که خیلی سریع بزرگ شوند و کودکی و معصومیت آنها را می‌رباید.
بر اساس اصول روانشناسی، اگر مجبور باشید از همان ابتدا نقش مراقب را بازی کنید، این احتمال وجود دارد که هویت خود را با انجام کار‌هایی برای دیگران پیوند دهید.
در حالی که کمک کردن خوب است، با داشتن چنین ذهنیتی این کار را بیش از حد و بدون تعیین مرز‌های سالم و توجه به نیاز‌های خود انجام می‌دهید.
در این صورت، عزت نفس شما آسیب می‌بیند. به خصوص اگر این باور را داشته باشید که تنها در صورتی شایسته عشق و احترام هستید که بتوانید به دیگران کمک کنید.
۴) عزت نفس پایین
افرادی که در خانواده‌های سمی بزرگ شده اند، اغلب در دوره بزرگسالی با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می‌کنند اگر در دوران کودکی خود مجبور بودید که با انتقادات بی وقفه کنار بیایید، همان افرادی که باید به شما عشق بی‌قید و شرط می‌دادند، باعث شدند که احساس بی ارزشی کنید.
هنگامی که متقاعد شدید بی ارزش هستید، از بین بردن این باور دشوار است. حتی در موقعیت‌هایی که به طور عینی موفق هستید، ممکن است دچار احساس بی کفایتی و شرم شوید.
بنابراین، اهداف بزرگ تری را برای خود تعیین کرده و اگر نتوانستید به آنها دست یابید، خودتان را سرزنش می‌کنید.
۵) کمال‌گرایی
فرزندان خانواده‌های سمی می‌توانند دچار کمال‌گرایی شوند. شاید پدر و مادرتان اشتباهات شما را به عنوان یک نقص، به جای بخشی از زندگی عادی تلقی می‌کردند.
بنابراین، ممکن است این رفتار باعث شده باشد که شما در دوره بزرگسالی فکر کنید که باید از اشتباهات به هر قیمتی اجتناب کرد و تلاش برای کمال‌گرایی یک هنجار است؛ نه یک استثنا.
تمایل به کمال‌گرایی همچنین می‌تواند ناشی از نیاز به کسب تایید یا اجتناب از انتقاد در یک محیط خانوادگی سمی باشد که در درازمدت باعث استرس مزمن و نارضایتی از زندگی خواهد شد.
۶) سرکوب احساسات
محیط‌های سرکوب‌کننده عاطفی در دوران کودکی، بیان آشکار احساسات را برای افراد چالش‌برانگیز می‌کنند.
روانشناسان خاطرنشان کرده اند که سرکوب احساسات یک راهبرد معمول مقابله‌ای است که توسط اعضای خانواده‌های سمی استفاده می‌شود.
کودکان در چنین خانواده‌هایی این باور را دارند که ابراز احساسات می‌تواند منجر به نادیده گرفته شدن یا حتی خشونت و شرمندگی شود؛ بنابراین آنها احساسات خود را سرکوب می‌کنند که باعث می‌شود ایجاد روابط عمیق در دوره بزرگسالی چالش‌برانگیزتر شود.
اگر نتوانید به طرف مقابل بگویید که واقعاً چه احساسی دارید، چگونه می‌توانید به او نزدیک شوید؟
۷) مکانیسم‌های مقابله‌ای ناسالم
بزرگ شدن در یک شرایط سمی می‌تواند باعث شود مکانیسم‌های مقابله‌ای دیگری در شما شکل گیرند:
کناره‌گیری از تعاملات اجتماعی به عنوان راهی برای محافظت از خود در برابر رنج‌های عاطفی بیشتر
سوء مصرف مواد مخدر برای از بین بردن درد عاطفی یا مقابله با استرس
انجام رفتار‌های خودآزاری در تلاش برای مقابله با احساسات طاقت‌فرسا یا به دست آوردن حس کنترل
صرف زمان بیش از حد در شبکه‌های اجتماعی یا خیالبافی به عنوان وسیله‌ای برای فرار از واقعیت‌های زندگی ناکارآمد خانوادگی
منبع: روزیاتو
باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت